Sigismund I the Old, Schilling Thorn 1530 - VERY RARE Rare variety with armed arm with sword above the right wing of the Royal Prussian Eagle and the ending of the obverse legend PRVS. Coin specified in Corpvs Nvmmorvm Civitatis Thorvnensis catalogue as R5.
Rzadka odmiana ze zbrojnym ramieniem z mieczem nad prawym skrzydłem Orła Prus Królewskich oraz końcówką legendy awersu PRVS. W katalogu Corpvs Nvmmorvm Civitatis Thorvnensis  stopień rzadkości R5.
Za panowania Zygmunta Starego, w latach 1526-1528 została przeprowadzona najważniejsza być może reforma monetarna w historii polskiego pieniądza. Wprowadzono nowoczesny, sprawnie funkcjonujący system oparty na pełnowartościowej monecie – srebrnej i złotej. System monetarny Zygmunta Starego reprezentowały: denary, ternary, szelągi, półgrosze, grosze, trojaki, szóstaki, talary (jeszcze medalowe) i dukaty. Król doprowadził do unii monetarnej Korony i Prus Królewskich. System pieniężny Wielkiego Księstwa Litewskiego funkcjonował natomiast oddzielnie (4 grosze litewskie równały się 5 groszom polskim). Zygmunt Stary odcisnął piętno nie tylko na mennictwie polskim (jako król polski) oraz w mennictwie litewskim (jako wielki książę litewski). Pozostawił po sobie ślad również w mennictwie śląskim jako książę głogowski, bijąc (być może) halerze i (z pewnością) grosze głogowskie w latach 1505 i 1506.  Szelągi wprowadziła do polskiego systemu monetarnego ordynacja z roku 1528. Stanowiły one 1/3 część grosza. Miały być bite ze srebra próby 3-łutowej, ważyć średnio 1,243 g i zawierać 0,233 g czystego srebra. W mennicy toruńskiej emitowano szelągi o tym standardzie w latach 1528-1531. Były to szelągi przeznaczone dla ziemi pruskiej. Na awersie posiadały ukoronowany monogram królewski „S” oraz napis otokowy. Na rewersie orła pruskiego i napis otokowy. W latach 1524-1526, a więc jeszcze przed wprowadzeniem tego nominału do polskiego systemu monetarnego, szelągi z imieniem Zygmunta Starego emitowała mennica gdańska. Z dokumentów źródłowych można wywnioskować, że ich wartość rynkowa wynosiła ¼ grosza. Na awersie posiadały one rysunek Orła Białego (jeszcze w stylistyce gotyckiej) oraz napis otokowy, na rewersie herb Gdańska (również gotycki) i napis otokowy. W latach 1530-1532, 1537-1540 oraz 1546-1547 mennica gdańska biła szelągi już na podstawie ordynacji z roku 1528. Zamiast polskiego orła na rewersie nowych szelągów umieszczono orła pruskiego (z ramieniem zbrojnym). Rysunek orła i herbu Gdańska posiadał już renesansową stylistykę. W mennicy elbląskiej bito szelągi miejskie zgodne ze standardem ordynacji roku 1528 w latach: 1530-1534 i 1538-1539. Posiadają one schemat ikonograficzny znany z emisji gdańskich: orzeł pruski i napis otokowy na awersie, herb Elbląga i napis otokowy na rewersie.  Reference: CNCT 1309 (R5), Kopicki 3079 (R6)
Grade: VF