John II Casimir, 6 Groschen Lviv 1661 GBA - RARE Rarer variety with bust type V according to Ciura, straight shields with a thick, double outline, a crown-shaped ornament above the Vasa cartouche and a circle at the end of the obverse legend. Rzadka odmiana z ARGN zamiast ARGEN na rewersie, z popiersiem typu V wg Ciury, tarczami prostymi z grubym, podwójnym obrysem, ozdobnik w kształcie korony nad kartuszem Wazów oraz z kółeczkiem na końcu legendy awersu. Egzemplarz wykruszony.
Na początku panowania Jana Kazimierza miała miejsce ambitna próba reformy monetarnej (1650). Wprowadzono zakaz obiegu pieniądza obcego i rozpoczęto emisję dobrego pieniądza własnego. Wtedy to po raz pierwszy pojawiły się szelągi miedziane (szerokie). Założenia reformy okazały się nierealistyczne więc szybko się z niej wycofano. Tymczasem na Litwie, która nie poczuwała się do realizacji reformy 1650 (jej przedstawiciele nie brali udziału w pracach komisji), wprowadzono reformę równoległą, opartą na innych zasadach. Wobec najazdu moskiewskiego mennica wileńska pracowała tylko w latach 1652-1653. Z kolei w warunkach potopu szwedzkiego, ważnym epizodem w historii polskiego mennictwa było uruchomienie prowizorycznej mennicy koronnej we Lwowie (1656-1657). Stosunki monetarne Rzeczypospolitej starała się uporządkować ordynacja z roku 1658. Najbardziej znamienne dla okresu panowania Jana Kazimierza były emisje pieniądza podwartościowego: małych miedzianych szelągów koronnych i litewskich (tzw. boratynek) wybitych w liczbie ok. 2 miliardów egzemplarzy oraz złotówek (tzw. tymfów), o urzędowej wartości 30 groszy – ponad dwukrotnie wyższej niż rzeczywista zawartość srebra w monecie. Spośród mennic miejskich w omawianym okresie działały zakłady w Gdańsku, Elblągu i Toruniu.  Jan Kazimierz korzystał też ze swych praw menniczych jako książę opolsko-raciborski (w mennicy opolskiej bito trzykrajcarówki). 
Reference: Ciura 661L.6b.9.1.1 (R3), Kopicki 1642 (R)
Grade: VF-/VF

POLISH COINS Poland Poland 1506-1795 Poland Polen Groschen Lviv